Şimdi çalsan kapıyı, desen ki ben geldim. Son kez gelse kokun önce saçlarından sonra ellerinden.. Gelsen ama benim olmasan, sadece son defa yanımda dursan omuzumda uyusan, hissetsem o huzuru tekrar.. Derler ya en güzel aşk zor olanmış, gerçekten öyle.. Benim olsan belki de ben bu aşkı, bu hayranlığı bu kadar güzel yaşayamam. Benim olma ama hiç değilse son kez sarılayım sana.. Özledim, o kadar özledim ki gözüm görmez oldu kimseyi, kimse yerini dolduramıyor. Nefesini özledim. Kendimi o kadar aşk görürken geldin sen, kaptırdım kendimi, bağlandım sana. En çokta buna yanıyorum ya, bağlandım sana.. Kimseye söyleyemiyorum hala seviyorum diye, biliyorum anlaşılıyor gözlerimden ama başaracağım. Değil 2 sene, 12 sene daha geçse sonunda başaracağım, vazgeçeceğim senden, daha da olmadı kendimden.. Her şey iyi, güzel seviyorum, özledim de nereye varacak sonum? Bunu düşünmeden geçmez zamanım.
Tekrar tekrar aynı şeyleri yazmaktansa kısaca bitirip gidiyim en iyisi..
İstanbul'um, bitmez çilem, şarkılarda hep söylemem, akşamlarını özledim, burda bitmesin hikayem..
Bitip tükenmez sigaram, ciğerim nefessiz kalmış,
HER ŞEY YALAN OLSA BİLE, EN GÜZEL AŞK ZOR OLANMIŞ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder